Psychologowie byli kiedyś przekonani, ze inteligencja jest odrębną kategorią. Nie zawsze akceptowali naukowa definicje inteligencji. Niektórzy nazywali ją zdolnością uczenia się. Inni określali ją jako zdolność adekwatnej adaptacji do środowiska, a jeszcze inni określali ją generalną tendencję do nabywania umiejętności. Wszyscy jednak zgadzali się, co do tego, ze człowiek inteligentny okazuje się równie błyskotliwy w podejściu do różnych zagadnień.
Więcej
„Inteligencje wielorakie”
Jak odkrywać i rozwijać zdolności u dzieci w wieku przedszkolnym
-
Nikt nie ma takich samych możliwości we wszystkich dziedzinach życia.
-
Nie ma dziecka uzdolnionego pod każdym względem, ale i nie ma też dzieci całkowicie pozbawionych uzdolnień.
-
Ważne jest, by dostrzegać uzdolnienia w najróżniejszych dziedzinach.
-
Uzdolnienia to o wiele więcej niż iloraz inteligencji, który jest miarą zdolności intelektualnych.
-
Rozwój dziecka nie zależy wyłącznie od genów, aby przebiegał prawidłowo, otoczenie musi dostarczać dziecku różnorodnych doświadczeń.
-
Rodzice powinni jak najwięcej rozmawiać z dzieckiem, wspólnie oglądać książeczki z obrazkami oraz czytać, najlepiej na dobranoc.
-
Należy wyznaczać dziecku takie zadania, które odpowiadają jego poziomowi rozwoju: nie mogą być zbyt łatwe (a zatem nudne), ale i nie mogą być zbyt trudne
(bo budzą lęk).
-
Zajęcia i ćwiczenia z dzieckiem mają sens tylko wtedy, gdy sprawiają przyjemność i rodzicom, i dziecku.
-
Zniechęcenie albo wieczne niezadowolenie, nerwowość albo obojętność rodziców szkodliwie wpływają na dziecko.
-
Należy powstrzymywać się od nadmiernego chronienia dziecka – nie należy pomagać mu bez przerwy, należy czasem pozwolić, aby dziecko poradziło sobie samo, nawet jeśli wymaga to od niego wysiłku.
-
Rodzice powinni pozwalać dziecku uczestniczyć w pracach domowych i ulubionych zajęciach domowników. Ponadto powinni jak najwięcej majsterkować, muzykować i gimnastykować się razem z dzieckiem.
-
Dzieci potrzebują ze strony dorosłych pomocy, przyjaznego wsparcia, gotowości do towarzyszenia im w odkrywaniu świata i zbieraniu doświadczeń.
-
Nie należy maluchowi stawiać za wzór innych dzieci, starszego rodzeństwa czy wręcz dorosłych. Zainteresowania dziecka należy uszanować.
-
Dziecko od 3 roku życia powinno chodzić do przedszkola, bo to miejsce, w którym uczy się funkcjonowania w grupie i właściwego zachowania społecznego.
-
W ciągu pierwszych pięciu lat życia rozwija się około 50% zdolności do uczenia się, a następne 30% do 8 roku życia.
Oznacza to, że rodzice są najważniejszymi nauczycielami a świecie.
Wpływ mediów na psychikę dziecka
Nie ulega wątpliwości, że od wielu lat media są nieodłącznym towarzyszem naszego życia domowego. Każdego dnia nie tylko przekazują bieżące wiadomości i informacje,
ale uczą i wychowują.
Więcej
6 zakazanych zdań
Rzucamy je w zdenerwowaniu, bez zastanowienia albo w przekonaniu, że są skuteczne. Nawet gdy działają na krótką metę, to w gruncie rzeczy przynoszą więcej szkód niż pożytku.
Przeczytaj 6 zdań, których powinnaś / powinieneś unikać, a potem… zapomnij o nich na zawsze!
Więcej
Żelazne reguły wychowawcze dla rodziców
-
Nigdy przy dzieciach nie kłóćcie się. Jeżeli zaistnieją nieporozumienia załatwiajcie to między sobą, bez świadków.
-
Nigdy przy dzieciach nie róbcie wymówek i nie sprzeczajcie się, zwłaszcza na ich temat.
-
Nigdy nie pozwalajcie dzieciom na rzeczy zabronione przez drugie z rodziców.
-
Nigdy nie zwierzajcie się dziecku z wzajemnych żalów.
-
Nigdy w obecności dzieci nie wypominajcie sobie wad ani przewinień.
-
Nigdy nie podważajcie szacunku ani nie osłabiajcie miłości dziecka do drugiego z rodziców.
-
Nigdy nie mówcie dziecku: “Tylko nie mów tego mamie”, albo “Nic nie powiedz ojcu”.
-
Nigdy nie mówcie dziecku: “Powiem tatusiowi, jaki byłeś dziś niegrzeczny”.
-
Jeżeli dzieci straszy się ojcem, to jak mogą go kochać i mieć do niego zaufanie?
-
Nigdy nie wydawajcie dzieciom nieprzemyślanych poleceń.
Nie wolno ich też co chwila zmieniać, aby dziecko nie spostrzegło,że nakazy i zakazy zależą wyłącznie od chwilowych humorów czy nastrojów.
-
Nigdy nie wyróżniajcie żadnych z dzieci, lecz wszystkie traktujcie sprawiedliwie.
-
Nie bądźcie rodzicami, którzy wszystko wykonują za dzieci, ale stawiajcie im słuszne wymagania i powoli wdrażajcie do samodzielnej pracy.
-
Bądźcie tacy, jakimi chcielibyście widzieć wasze dzieci.
Prośba dziecka
-
Nie psuj mnie.
Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
-
Nie bój się stanowczości.
Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
-
Nie bagatelizuj moich złych nawyków.
Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
-
Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem.
To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.
-
Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne.
O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
-
Nie chroń mnie przed konsekwencjami.
Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
-
Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem.
To zagraża mojemu poczuciu wartości.
-
Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę.
To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga!
-
Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości.
Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
-
Nie zrzędź.
W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
-
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia.
Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
-
Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
-
Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości.
Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
-
Nie bądź niekonsekwentny.
To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
-
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami.
Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
-
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie.
One po prostu są.
-
Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału.
Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet.
-
Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
-
Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty.
To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
-
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę.
Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
Nie bój się miłości. Nigdy!
- « Poprzednie
- 1
- …
- 61
- 62
- 63
- 64
- Następne »