1. Jedzenie. Im bardziej dziecko jest samodzielne przy stole, tym lepiej. Opiekunki pomagają maluchom we wszystkich czynnościach, ale nie są w stanie nakarmić całej grupy. Zaradny smyk będzie miał łatwiej.
2. Ubieranie. Na doskonalenie tej umiejętności jest jeszcze czas. Ale dobrze, by debiutujący przedszkolak chociaż próbował założyć na siebie cokolwiek.
Jeśli umie więcej, nie będzie się stresował swą nieporadnością.
3. Korzystanie z toalety. To przedszkolna podstawa. Trzylatkowi mogą zdarzać się „awarie”, zwłaszcza na początku, gdy stres jest największy. Nigdy jednak nie obwiniaj za nie dziecka.
4. Zgłaszanie potrzeb. Dziecko musi wiedzieć, że w przedszkolu opiekuje się nim pani i to jej, tak jak w domu mamie, powinno mówić, czego potrzebuje. Bawiąc się z malcem w przedszkole, wciel się w rolę pani albo odwrotnie – Ty jesteś przedszkolakiem, który pokazuje dziecku, jak trzeba mówić do pani.
6. Porozumiewanie się. Sprawdź, czy obce osoby są w stanie pojąć, o co chodzi twojemu dziecku. Bo, żeby zgłaszać potrzeby, malec powinien mówić zrozumiale. Jeśli za bardzo spieszcza wyrazy, nie naśladuj go, ale zachęcaj do rozmów i słuchaj cierpliwie. Jeśli do września nie zrobi postępów, wtajemnicz panią w jego specyficzny „język”.
7. Zabawa z rówieśnikami. Choć małe dzieci lubią towarzystwo innych maluchów, nie umieją się jednak jeszcze z nimi bawić. Dobrze, aby choć na krótko były w stanie nawiązać ze sobą kontakt. To ułatwi przedszkolne zabawy. Wykorzystaj wakacyjne chwile na placu zabaw, pobyt np. na plaży, by maluch wprawiał się w zabawach z rówieśnikami.
8. Skupianie uwagi. Najmłodszy przedszkolak powinien umieć przez pięć minut skoncentrować się na jednej czynności: słuchać bajki czytanej lub opowiadanej przez dorosłego, wspólnie z nim śpiewać piosenkę lub bawić się np. w „Starego niedźwiedzia”. Zadbaj, by dobrze wyćwiczyć tę umiejętność
w domu.
W przedszkolu przestrzegana jest Konwencja Praw Dziecka, która zapewnia:
- Równość dzieci wobec praw.
- Wrodzone prawo do życia, prawo do imienia, obywatelstwa, opieki rodziców.
- Prawo łączenia rodzin.
- Zakaz nielegalnego wywozu dzieci za granicę.
- Prawo do swobodnego wyrażania poglądów we wszystkich sprawach dotyczących dziecka.
- Prawo do wypowiedzi i swobody, do poszukiwania informacji.
- Prawo do swobodnego zrzeszania się.
- Prawo do swobody myśli, sumienia, wyznania.
- Wolność pokojowych zgromadzeń.
- Zakaz ingerencji w sferę życia prywatnego, rodzinnego, domowego, w korespondencję.
- Zakaz bezprawnych zamachów na honor i reputację.
- Prawo dostępu do informacji i materiałów.
- Prawo do opieki rodziców, którzy ponoszą odpowiedzialność za wychowanie i rozwój dziecka.
- Prawo do ochrony przed wszelkimi formami przemocy fizycznej lub psychicznej.
- Prawo do adopcji zgodnie z obowiązującym prawem.
- Prawo do ubiegania się o status uchodźcy.
- Prawo do ochrony zdrowia.
- Prawo do korzystania z systemu ubezpieczenia społecznego.
- Prawo do nauki.
- Prawo do korzystania z własnej kultury, do wyznawania i praktykowania własnej religii.
- Prawo do wypoczynku i czasu wolnego.
- Prawo do ochrony przed wyzyskiem ekonomicznym.
- Ochrona przed używaniem środków narkotycznych.
- Ochrona przed wszelkimi formami wyzysku seksualnego i nadużyć seksualnych.
- Zakaz torturowania, orzekania kary śmierci i kary dożywotniego więzienia.
- Ochrona przed poborem do wojska dzieci poniżej lat piętnastu.
- Prawo do stosowania wobec dziecka oskarżonego wszystkich zasad wymiaru sprawiedliwości.
Statut Przedszkola Miejskiego Nr 10 // Rozdział VI – § 12
Warto wiedzieć !!
Gorzowskie Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej
ul. Walczaka 42
66-400 Gorzów Wielkopolski
Tel.: 95 715 13 60 //
Faks: 95 715 13 87
E-mail: sekretariat@gcprips.gorzow.pl
Strona: www.gcprips.gorzow.pl
Ośrodek Wsparcia Rodziny
ul. Kazimierza Wielkiego 42
66-400 Gorzów Wielkopolski
Tel: 95 720 20 05
Rzecznik Praw Dziecka http://www.brpd.gov.pl/
Niebieska Linia http://www.niebieskalinia.pl/
UNICEF http://www.unicef.pl/Co-robimy/Prawa-dziecka
„Gdybym mogła od nowa wychowywać dziecko…
Częściej używałabym palca do malowania, a rzadziej do wytykania.
Mniej bym upominała, a bardziej dbała o bliski kontakt.
Zamiast patrzeć stale na zegarek, patrzyłabym na to co robi.
Wiedziałabym mniej, lecz za to umiałabym okazać troskę.
Robilibyśmy więcej wycieczek i puszczali więcej latawców.
Przestałabym odgrywać poważną, a zaczęła poważnie się bawić.
Przebiegłabym więcej pól i obejrzała więcej gwiazd.
Rzadziej bym szarpała, a częściej przytulała.
Rzadziej byłabym nie ugięta, a częściej wspierała.
Budowałabym najpierw poczucie własnej wartości, a dopiero potem dom.
Nie uczyłabym zamiłowania do władzy, lecz potęgi miłości.”
DIANE LOOMANS
Każde dziecko z przyjemnością uczestniczy w zabawach, które wspierają jego rozwój fizyczny oraz duchowy, a jednocześnie zdolności umysłowe. Zabawa jest najlepszym sposobem przybliżania i pojmowania otaczającego świata, a tym samym nieodłączną częścią procesu socjalizacji. Dlatego nie można z niej zrezygnować w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym i społecznym każdego dziecka. W czasie zabawy dzieci opracowują strategie działania, które prowadzą je do rozwiązania problemów, rozwijając równocześnie analityczne myślenie.
Każda zabawa daje wiele okazji do przemyśleń, refleksji, małych „wynalazków”. Podejmowane wówczas procesy myślowe, połączone z działaniem, stają się ogromnym intelektualnym osiągnięciem dziecka. W procesie samodzielnej próby, jaką jest zabawa, człowiek duży i mały, uczy się o wiele więcej niż poprzez pasywne słuchanie.
Więcej →
Wiek przedszkolny cechuje swoista dynamika rozwoju uczuciowego. Reakcje emocjonalne małych dzieci powstają szybko, często niewspółmierne do bodźców. Maja one intensywny przebieg, cechują się nietrwałością, zmiennością.
Dzieci rozpoczynające edukację przedszkolną nie są jeszcze zdolne do opanowywania swoich uczuć. Zjawa i nieopanowana gra uczuć połączona jest u małego dziecka z rozchwianiem równowagi i swe źródła czerpie z pobudliwości emocjonalnej, spowodowanej przewagą pobudzenia nad hamowaniem w czynnościach niedojrzałego jeszcze systemu nerwowego.
Więcej →